பொழுதளந்தவர்கள்

     கி.பி. 1510 ஆம் ஆண்டு.

     பீட்டர் ஹென்கின்.

     ஜெர்மன் நாட்டைச் சேர்ந்த பூட்டு செய்யும் தொழிலாளிக்கு திடீரென்று ஓர் எண்ணம் மின்னலாய் வெட்டியது.

     எண்ணத்திற்கு உருவம் கொடுத்தார்.

     நின்ற நிலையிலான, நேரத்தைக் காட்டும் கடிகாரத்தை வடிவமைத்து உலகிற்கு அளித்தார்.

     நவீன உலகின் முதற் கடிகாரம்.

     இவரைத் தொடர்ந்து, கி.பி. 1656 ஆம் ஆண்டு, டச்சு நாட்டைச் சார்ந்த ஹியூஜன்ஸ் என்பவர், ஊசல் அசைவில் இயங்கும் கடிகாரத்தைக் கண்டுபிடித்தார்.

    

     60 நொடி ஒரு நிமிடம்.

     60 நிமிடம் ஒரு மணி.

     24 மணி நேரம் ஒரு நாள்

     இவ்வாறு ஒரு நாளினை 24 மணி நேரமாகவும், ஒரு மணி நேரத்தை 60 வினாடிகளாகவும், நமக்கு வரையறுத்துக் கொடுத்தவர் இவர்தான்.

     இன்றைய கடிகாரங்கள் எல்லாம், இவர் கண்டுபிடித்த கடிகாரத்தின் முன்னேறிய வடிவங்கள்தான்.

     சரி, கடிகாரங்களைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன், நேரங்களை எவ்வாறு கணக்கிட்டிருப்பார்கள்.

     நாம் அறிந்ததுதான்.

     மணல் குடுவையைப் பயன்படுத்தி

     நீரைப் பயன்படுத்தி

     இப்படிப் பலப் பல வகைகளிலும் நேரத்தைக் கணக்கிட்டனர் நம் முன்னோர்.

பொழுதளந்து அறியும் பொய்யா மாக்கள்

தொழுது காண்கையர் தோன்ற வாழ்த்தி

எறினீர் வையகம் வெலிஇய செல்வோய் நின்

குறுநீர்க்கன்னல் இணைத்தென்று இசைப்ப

    

     பண்டைய நாட்களில், பொய் பேசாத நாழிகைக் கணக்கர் என்பவர்களால், குறுநீர்க் கன்னல் என்னும் கருவியைக் கொண்டு, நாழிகையைக் கணக்கிட்டதாகக் கூறுகிறது இந்த முல்லைப் பாட்டு.

     முல்லைப் பாட்டில் மட்டுமல்ல, தொல்காப்பியம் முதலிய, பழந்தமிழ் நூல்களிலேயே, கால அளவுப் பெயர்கள் காணப்படுகின்றன.

     நாழிகை

     தூய தனித் தமிழ்ச் சொல்.

     நம் முன்னோர் இந்த கால அளவை முறையைத்தான் பயன்படுத்தினர்.

     60 நாழிகைகளைக் கொண்டது ஒரு நாள்.

     30 நாழிகைகள் ஒரு பகல்.

     30 நாழிகைகள் ஒரு இரவு.

     பகல் என்பது சூரிய உதயம் முதல் மறைவு வரை.

     அதாவது இன்றைய நேரத்தில் சொல்வதானால், காலை 6.00 மணி முதல் மாலை 6.00 மணி வரை.

     ஒரு நாழிகை என்பது இன்றைய கணக்கில் 24 நிமிடங்கள்.

     இப்படித்தான் அளந்தார்கள்.

     மணல், நீர், குறுநீர்க் கன்னல் முதலிய முறைகளைப் பயன்படுத்தி, அரண்மனைகளில் வசித்த மன்னர்களும், பெரும் மாளிகைகளில் வாழ்ந்த அமைச்சர்களும், பெரும் செல்வர்களும் நேரத்தைக் கணக்கிட்டிருக்கலாம்.

     ஆனால், மக்கள்.

     ஒரு குச்சியை, நிழல் சாயும் பக்கமாக, சிறிது சாய்த்து நடுவர்கள்.

     நிழல் செல்லும் பக்கத்தே, ஒரு அரைவட்டம் போடுவார்கள்.

     அரைவட்டத்தை நாழிகைக் கோடுகளால் பிரிப்பார்கள்.

     நேரத்தை அறிவார்கள்.

    

கும்பகோணத்திற்கு அருகில் உள்ள, திருவிச நல்லூரில் அமைந்துள்ள சிவன் கோவிலில், இன்றும் கூட, 700 ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த, சூரியக் கடிகாரத்தைக் காணலாம்.

     இதுமட்டுமல்ல, பயணத்தின் நடுவில், நேரத்தை அறிய விரும்பினால், தரையில் கிடக்கும் ஒரு மெல்லியக் குச்சியை எடுத்து,  பதினாறு விரற்கடை அளவிற்கு ஒடிப்பார்கள்.

     பின்னர் அக்குச்சியை,  இரண்டாக, சரிசமமான அளவாக, ஒடித்து விடாமல் மடிப்பார்கள்.

     பிறகு நிழல் சாயும் பக்கமாக, அந்த குச்சியின், ஒரு பாதியை, தரையில் கிடக்கும் படியாகவும், மறுபாதி, மேலே நிமிர்ந்து நிற்கும் படியாகவும் வைப்பார்கள்.

     நிமிர்ந்து நிற்கும் குச்சியின் நிழல், சரியாக, கீழே படுத்துக் கிடக்கும் குச்சியின் மேல் விழும்படிச் செய்வார்கள்.

     நிமிர்ந்து நிற்கும் குச்சியின் நிழல், கீழே படுத்து உறங்கும் குச்சியை விட, நீளமாக இருக்குமானால், நிமிர்ந்து நிற்கும் குச்சியின் உயரத்தை, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உடைத்து, குச்சியின் நிழலும், படுத்துறங்கும் குச்சியின் நீளமும், சமமாக இருக்குமாறு அமைப்பார்கள்.

     நிமிர்ந்து நிற்கும் குச்சியின் நிழலைவிட, படுத்துறங்கும் குச்சியின் நீளம் அதிகமாக இருப்பின், படுத்துறங்கும் குச்சியை உடைத்து, நிழலுக்குச் சமமாக குச்சியின் நீளத்தைக் குறைப்பார்கள்.

     இவ்வாறு, மேற்பகுதியிலோ, கீழ்ப் பகுதியிலோ ஒடித்து, ஒடித்து, நிழலையும், கீழேக் கிடக்கும் குச்சியையும் சமப்படுத்துவார்கள்.

    

இரண்டும் சமமான பிறகு, நிமிர்ந்து நிற்கும் குச்சியின் நீளத்தை விரற்கடையால் அளந்து பார்ப்பார்கள்.

     விரற்கடையின் அளவே நாழிகை என்பதை அறிவார்கள்.

     இந்த நாழிகையினை, காலைப் பொழுதாயின், கடந்து விட்ட நாழிகை எனவும், பிற்பகல் பொழுதாயின், மீதமிருக்கும் நாழிகை எனவும் கணக்கிட்டு அறிவார்கள்.

     இம்முறையினைப் படிப்பதற்குத்தான் நேரமாகுமே தவிர, கணக்கிடுவதற்கு, ஒரு நிமிடம் கூட ஆகாது.

     குச்சியின் நீளம் ஐந்து விரற்கடை எனில்,  காலைப் பொழுதில் கடந்தது ஐந்து நாழிகை. மணி எட்டு.

     ( 5  நாழிகை  X 24 நிமிடம் = 120 நிமிடங்கள் = 2 மணி )

     ( காலை 6 மணி + 2 மணி = 8 மணி)

     பிற்பகலாயின், மீதமிருப்பது ஐந்து நாழிகை. மணி நான்கு.

      ( மாலை 6 மணி – 2 மணி = மாலை 4 மணி)

காட்டுத் துரும்பெடுத்து கண்டம் பதினாறாக்கி

நீட்டிக் கிடத்த அங்கு நின்றதுவே நாழிகையாம்.

     எவ்வளவு எளிமையாய், இனிமையாய், இம்முறையினை நம் முன்னோர் பாட்டாக எழுதி வைத்திருக்கிறார்கள் பாருங்கள்.

     இதனைவிட எளிமையான, மற்றொரு முறையினையும் நம் முன்னோர் பயன்படுத்தி வந்துள்ளனர்.

     ஒருவர் வெயிலில் நிமிர்ந்து நிற்பார்.

     விழும் நிழலின் நீளத்தை அளப்பார்.

     நிழலின் நீளத்தோடு, ஐந்தினைக் கூட்டுவார்.

     கூட்டி வந்த கூட்டுத்தொகையால், நூறை வகுப்பார்.

     கிடைக்கும் ஈவே நாழிகை.

     காலை நேரம் ஆயின் கடந்த நேரமாகும்.

     பிற்பகல் நேரமாயின், மீதமிருக்கும் நேரமாகும்.

     நிழலின் நீளம் 5 அடி எனில், 5 + 5 = 10

     அடுத்து 100 ஐ பத்தால் வகுக்க வேண்டும்

     நூறை பத்தால் வகுத்தால் கிடைக்கும் ஈவு பத்து ஆகும்.

     காலை எனில் கடந்தது பத்து நாழிகை.

     மாலை எனில், மீதமிருப்பது பத்து நாழிகை.

     இன்றைய கணக்குப்படி,

     10 நாழிகை x  24 நிமிடம் = 240 நிமிடங்கள் = 4 மணி நேரம்

     காலைப் பொழுது எனில், காலை 6.00 மணியில் இருந்து 4 மணி நேரத்தைக் கூட்டிக் கொள்ள வேண்டும்.

     காலை 10.00 மணி

     பிற்பகல் எனில்.

     மாலை 6.00 மணியில் இருந்து 4 மணி நேரத்தைக் கழித்துக் கொள்ள வேண்டும்.

     பிற்பகல் 2.00 மணி.

     இதற்கும் ஒரு பாட்டு வைத்திருக்கிறார்கள், நம் முன்னோர்.

அடியளந்து பாண்டவரைக் கூட்டித் துரியோதன்

முதலோரை வகுக்க வந்த ஈவு பகல் நாழிகை.

     வியப்பாக இருக்கிறதல்லவா.

     இதுபோன்று, பகல் நேரத்தை மட்டுமல்ல, விண்மீன்களைக் கொண்டு இரவு நேரத்தையும் பல வழிகளில் கணித்திருக்கிறார்கள் நம் முன்னோர்.

     நம் முன்னோர் பெருமைக்கு உரியோர்.

     போற்றுதலுக்கு உரியோர்.

     பெருமிதத்திற்கும் உரியோர்.

குரல் வழிப் பதிவு

நண்பர்களே, வணக்கம்.

     தங்களின் தொடர் வாழ்த்துகளாலும், ஊக்குவித்தலாலும், மேலும் எனது இரு நூல்கள் அமேசான் தளத்தில் இணைந்துள்ளன.

     

    

     இவ்விரண்டு நூல்களையும், இன்று 27.7.2020 திங்கட்கிழமை பிற்பகல் முதல் 29.7.2020 புதன் கிழமை பிற்பகல் வரை, கட்டணம் ஏதுமின்றித் தரவிறக்கம் செய்து படித்து மகிழலாம்.

தரவிறக்கம் செய்ய, நூலின் பெயரினைச் சொடுக்கவும்

ஓய்வெடுக்கத் தொடங்கியவர்கள்

பண்பெனப்படுவது

     வலைச் சித்தருக்கு ஜெ