அன்பார்ந்த ஐயா,
நமஸ்காரம்.
எனக்கும், என் குடும்பத்தாருக்கும், கடவுளையும்,
தங்களையொத்த உண்மை தேசாபிமானிகள் சிலரையும் தவிர, இவ்வுலகத்தில், வேறு தஞ்சம், ஒருவரிருக்கிறதாக
எனக்குத் தெரியவில்லை.
நான் இனிமேல், அதிக காலம், ஜீவித்திருப்பேனென்று திடமாக நினைக்க வழியில்லை.
மருந்து.
வாழ்வு முழுவதும்
மருந்து, மருந்து, மருந்து.
உணவு உண்ண மறந்தாலும்
மறப்போம், ஆனால் மருந்துண்ண மறக்க மாட்டோம்.
நமது இன்றைய
வாழ்வு, மருந்துடன் பின்னிப் பிணைந்த வாழ்வாகி விட்டது.
மருந்தில் இருந்து,
நமக்கு விடுதலையே கிடையாதா?
உண்டு.
காங்கோ.
மத்திய ஆப்பிரிக்காவின் நடுப் பகுதி.
காங்கோ காட்டில், குரங்குகளைக் கணக்கெடுக்கும்
பணி தொடங்கியது.
ஒரு சில நாட்களிலேயே ஆய்வாளர்கள் அதிர்ந்தனர்.
ஒன்றல்ல, இரண்டல்ல.
ஒரு நூறு, இரு நூறு அல்ல.
முழுதாய் ஐந்தாயிரம் சிம்பன்சிகளைக் காணவில்லை.
உலக மொழிகளுக்கு,
இரண்டு வடிவங்கள் உண்டு.
ஒலி வடிவம்.
வரி வடிவம்.
ஒலி முன்னது.
வரி பின்னது.
ஒலிகூட ஒழுங்கு
படுத்தப்படாத ஒலியாகத்தான், முதலில் இருந்திருக்கும்.
கோடை காலம் தொடங்கியது.
குளத்து நீர்
மெல்ல, மெல்ல குறையத் தொடங்கியது.
இருவருக்கும்
கவலை வந்தது.
குளத்தை நீரின்றி
வற்றாமல் காப்பது எப்படி?
யோசித்தனர்.
ஓர் எண்ணம் தோன்றியது.
