------. கடந்த
வாரம் -----
தேவாரம்,
திருவாசகம், திருவருட்பாவிற்கு இணையாக, உமாமகேசுவரனாரின் உள்ளத்தை உருக்கிய பாடல்,
மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களின் பாடலாகும்.
-----------------------------
நீராருங் கடலுடுத்த
நிலமடந்தைக் கெழிலொழுகுஞ்
சீராரும் வதனமெனத்
திகழ்பரத கண்டமிதிற்
றக்கசிறு பிறைநுதலுந்
தரித்தநறுந் திலகமுமே
தெக்கணமு மதிற்சிறந்த
திரவிடநற் றிருநாடும்
அத்திலக வாசனைபோ
லனைத்துலகு மின்பமுற
எத்திசையும் புகழ்மணக்க
விருந்தபெருந் தமிழணங்கே
எனவே, கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கம் தொடங்கப்
பெற்ற இரண்டாம் ஆண்டிலேயே, நீராருங் கடலுடுத்த என்னும் இப்பாடல் சங்க
மேடையில் கோலேச்சத் தொடங்கியது.
சங்க விழாக்கள் அனைத்திலும், முதல் நிகழ்வாக
நிராருங் கடலுடுத்த பாடல் பாடப் பெற்றது. நீராருங் கடலுடுத்தப் பாடலை, சங்க
மேடையில் அரங்கேற்றியப் பெருமைக்கு உரியவர் கூடலூர் வே. இராமசாமி வன்னியராவார்.
 |
| கூடலூர் இராமசாமி வன்னியர் |
1938 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற கரந்தைத் தமிழ்ச்
சங்கத்தின் வெள்ளி விழாவின் போது, வெளியிடப் பெற்ற கரந்தைக் கட்டுரை
என்னும் பெயருடைய வெள்ளி விழா மலரில் இடம்பெற்றுள்ள முதல் கட்டுரை, நமது
சங்கமும் தமிழ் வளர்ச்சியும் என்பதாகும். ,இக்கட்டுரையில் உமாமகேசுவரனார்
குறிப்பிடுவதைப் பாருங்கள் சங்கத்தின் விழாக் காலங்களிலெல்லாம், கேட்போர்
உள்ளம் கனிய, தமிழ்த் தெய்வ வணக்கத்தை இன்னிசையோடு, இருபத்து நான்காண்டுகளாக இடைவிடாது
பாடி வந்த, உண்மைத் தமிழ்த் தொண்டர் கூடலூர் வே.இராமசாமி வன்னியரவர்களது இன்னிசையை
இனி கேட்பதற்கில்லையே என்பதை எண்ணுந்தோறும் நம்மவருள்ளம் வருந்தாதிராது.
சரி. இனி மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை
அவர்கள் யாரென்று சிறிது காண்போமா? வாருங்கள் கேரளத்தின் திருவிதாங்கூர்
துறைமுகப் பட்டினமான ஆலப்புழைக்குச் சென்று வருவோம்.
மனோன்மணீயம் பெ.சுந்தரம் பிள்ளை
மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்கள்
நாஞ்சில் நாடு தந்த நற்றமிழர். 1855 முதல் 1897 வரை நாற்பத்தியிரண்டு ஆண்டு, குறை
ஆயுளில் நிறை வாழ்வு வாழ்ந்தவர்.
 |
| மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை |
தனது நவீனக் கவிதை நாடகத்திற்கு மனோன்மணீயம்
என்னும் அற்புதப் பெயர் சூட்டியவர். வரலாற்று ஆய்வு, நாடகம், கவிதை, ஆராய்ச்சி, உரைநடை,
ஆங்கில நூலாக்கம் என பல துறைகளில் நூல்கள் பலவற்றை இயற்றிய பெருமைக்கு உரியவர்.
அடியேன் கடையேன்
அறியாச் சிறியேன்
கொடுமலையாளக் குடியிருப்புடையேன்
ஆயினும் நீயே
தாயெனும் தன்மையின்
என, மனோன்மணீயம் நாடகப்
பாயிரத்தில் தழிழையேத் தனது தாயாகப் பாவித்துப் போற்றி, தான் பிறந்தது மலையாள நாடு
என்பதையும் குறிப்பிடுகிறார் சுந்தரம் பிள்ளை.
ஊக்கம் குன்றி
உரம் குன்றி
ஓய்ந்த
தமிழர்க் குணர்வூட்டி
ஆக்கம் பெருக,
அறிவோங்க
ஆண்மை
வளரச்செய்து – உலகியல்
மீக்கொள் புகழைப்
பெற்றெழுந்த
வாரலோன்
நமது சுந்தரனைப்
பாக்கள் புனைந்து
மகிழ்ந்துநிதம்
பாடி
இனிது போற்றுவமே
என்ற கவிமணியின்
பாட்டிலிருந்தே மனோன்மணீம் சுந்தரம் பிள்ளையவர்களின் பெருமையினை நன்குணரலாம்.
திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்தவன் நான் என்று உரைப்பதிலே தனி இன்பம் கண்டவர்
மனோன்மணீம் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களாவார். மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களின்
வாழ்வில் நடைபெற்ற ஒரு நிகழ்வு, சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களின் திராவிடப் பற்றையும்,
அச்சமென்பதை அறியாத தூய தமிழ் மனத்தினையும், தெளிவாக விளக்கும்.
வீரத்துறவி விவேகானந்தர் 1892 இல் திருவனந்தபுரம்
வந்திருந்தபோது, மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளைக்கு, விவேகானந்தரைச் சந்தித்து
உரையாடும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. திருவனந்தபுரத்தில் ஒன்பது நாட்கள் தங்கியிருந்த
விவேகானந்தருடன், சுந்தரம் பிள்ளை, மதப் பற்று, இன உணர்வு, தத்துவம் பற்றி வாதப்
பிரதிவாதம் புரிந்துள்ளார். உண்மையைத் தேடும் ஞானியல்லவா சுந்தரம் பிள்ளை.
திருவனந்தபுரத்தில் விவேகாநனந்தர்
தங்கியிருந்த நாட்களில் ஒருநாள், மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளையின் விருந்தினராக
அவரது இல்லத்திற்கு வருகை தந்தார்.
விருந்திற்குப் பிறகு சுவாமி விவேகானந்தரும்,
சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களும் மகிழ்வோடு உரையாடிக் கொண்டிருந்தபோது, எதிர்பாராத
விதமாக விவேகானந்தர், சுந்தரம் பிள்ளையைப் பார்த்து, தங்கள் கோத்திரம் என்ன?
என்று கேட்டார். சுந்தரம் பிள்ளை ஒரு நிமிடம் மௌனமானார். பின் நிகழ்ந்தவற்றைத் தன்
குறிப்புப் புத்தகத்தில் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களே எழுதியுள்ளார். வாருங்கள்
அப்பக்கத்தைப் புரட்டிப் பார்ப்போம்.
உவப்போடு என்னுடன் பேசி மகிழும் உத்தம
நண்பர் விவேகானந்தர் தங்கள் கோத்திரம் என்ன என்று வினா எழுப்பினார். வேறு ஒரு
தினமாகில், வினாவினைக் கேட்ட நான் வெகுண்டிருப்பேன். உறவென விருந்துக்கு வந்த அந்த
உயர்ந்த நண்பரிடம் நான் மெல்லிய குரலில், எனக்கும் கோத்திரத்திற்கும் எந்த சம்பந்தமும் கிடையாது. தன்மானம் காக்கும்
தென்னாட்டில் பிறந்த திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்தவன் நான், என
ஆத்திரமின்றிக் கோத்திரக் கேள்விக்கு விடையளித்தேன்.
பார்த்தீர்களா, இவர்தான்
மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை. இனி சங்க நிகழ்ச்சிகளைப் பார்ப்போம் வாருங்கள்.
தமிழவள் கமழ் மொழி
சங்க மேடையில் நீராருங் கடலுடுத்தப் பாடலைப்
பாடினால் மட்டும் போதுமா? தரணியெங்கும் இப்பாட்டுப் பரவ வேண்டாமா? தமிழின் புகழ்
தலை நிமிர வேண்டாமா? அதற்கு என்ன செய்வது என்று எண்ணிய உமாமகேசுவரனாரின் எண்ணம்
செயலாக்கம் பெற்றதை, கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் மூன்றாம் ஆண்டு அறிக்கை (1913)
வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகின்றது பாருங்கள்.
 |
| சங்கத்தின் மூன்றாம் ஆண்டு அறிக்கை |
பழைய தமிழ் நூற்களைப் பரிசோதித்துப்
பிரசுரித்து அவைகளை இறந்துபடாது காத்தலும், ஆங்கிலமாதிய பாஷைகளிலுள்ள பற்பல
சாத்திர நூற்களைத் தமிழில் மொழிபெயர்த்துக் கொள்ளலும், பின்னும் நம் தமிழ்ச்
சகோதரர்களுக்கு ஏற்றன நாடி எழுதி வெளியிடுதலும் யாம் கொண்ட நோக்கங்களுள் மிக
முக்கியமானவாயினும், ஊதியக் குறைவால் இத்துணையும் யாம் இவ்வழியில் நெடிது
சென்றிலம். எனினும், தமிழவள் கமழ் மொழி என்றோர் வரிசைப் பிரசுரம் தொடங்கி,
அவ்வரிசையில் முதன் முதலாக திருவனந்தபுரம் காலஞ்சென்ற கனம் சுந்தரம்
பிள்ளையவர்கள்,எம்.ஏ., எழுதியுதவியதூஉம், கல்லையும் உருக்கவல்லதூஉமாகிய அருமைத்
தமிழ்த் தெய்வ வணக்கத்தினை அச்சிட்டு வெளியிட்டோம்.
 |
| சங்கத்தின் ஆறாம் ஆண்டு அறிக்கை |
இதுமட்டுமல்ல, இதோ இப்பக்கத்தைப் பாருங்கள்,
கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் ஆறாம் ஆண்டு அறிக்கையே (1917), நீராருங் கடலுடுத்த
என்னும் பாடலுடன்தான் தொடங்குகின்றது.
கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தைத் தாய்ச் சங்கமாகக் கொண்டு பல ஊர்களிலும் , சங்கத்தின்
கிளைகள் தோன்றி நடைபெற்ற காலம் அது. கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் அக் கிளைச்
சங்கங்கள் நடத்தும் விழாக்களிலும், நீராருங் கடலுடுத்த பாடலே தமிழ்த் தாய்
வாழ்த்தாக முன்னிலைப் படுத்தப் பெற்று பாடப் பெற்றது.
கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்து, ஆண்டு விழாக்களில்
கலந்து கொள்ளாத தமிழறிஞர்களே இல்லை என்று கூறத்தக்க வகையில், தமிழகத்தின்
அனைத்துப் பகுதிகளில் இருந்தும், தமிழறிஞர்களும், தமிழ் ஆர்வலர்களும் சங்க
விழாக்களில் பங்கு கொண்டனர். இவ்வாறு தமிழகத்தின் பல பகுதிகளில் இருந்தும்
வந்திருந்து, கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் விழாக்களில் கலந்து கொண்ட தமிழறிஞர்கள்,
தங்கள் பகுதிகளில், தாங்கள் நடத்தும் விழாக்களிலும் நீராருங் கடலுடுத்த எனத்
தொடங்கும் பாடலை முதல் நிகழ்வாகப் பாடி விழாவினை நடத்தத் தொடங்கினர். இதன் விளைவாக
நீராருங் கடலுடுத்த பாடலானது தமிழகத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளுக்கும் பரவியது.
அரசு ஆணை
1967 ஆம் ஆண்டு திராவிட முன்னேற்றக் கழகம்,
தமிழகத்தில் ஆட்சியைக் கைப்பற்றியது. 6.3.1967 இல் பேரறிஞர் அண்ணா அவர்கள்
தமிழகத்தின் முதலமைச்சராய் பொறுப்பேற்றார்.
பேரறிஞர் அண்ணா அவர்கள் முதலமைச்சராய்
பொறுப்பேற்றபின் அரசு விழாக்கள், தமிழ் மொழியினைச் சிறப்பிக்கும் பாடல் ஒன்றுடன்
தொடங்கப்படுமேயானால், தமிழ் மொழியின் சிறப்பு பாமரர்களையும் சென்றடையும் என்று
எண்ணினார். அதற்குரிய பாடலைத் தேர்ந்தெடுக்க எண்ணி, பல பாடல்களை ஆராய்ந்த பொழுது,
இரண்டே இரண்டு பாடல்கள்தான் அண்ணாவின் கவனத்தையும், மனதையும் ஒருசேரக்
கவர்ந்திழுத்தன.
முதல் பாடல் கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தால்,
தமிழ்த் தாய் வாழ்த்தாக அறிமுகம் செய்யப் பெற்ற, மனோன்மணீயம் சுந்தரம் பிள்ளை
அவர்கள் இயற்றிய நீராருங் கடலுடத்த என்னும் பாடல்.
இரண்டாவது பாடல் கரந்தைத் தமிழ்ச்
சங்கத்தின் சொந்தப் பாடல். ஆம், கரந்தைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் செயலாளர், கரந்தைக்
கவியரசு அரங்க. வேங்கடாசலம் பிள்ளை இயற்றிய தமிழ்த் தாய் வாழ்த்துப் பாடல்தான்
அது..
வானார்ந்த பொதியின்மிசை
வளர்கின்ற மதியே
மன்னியமூ
வேந்தர்கடம் மடிவளர்ந்த மகளே
தேனார்ந்த தீஞ்சுனைசால்
திருமாலின் குன்றம்
தென்குமரி
யாயிடைநற் செங்கோல்கொள் செல்வி
கானார்ந்த தேனே
கற்கண்டே நற்கனியே
கண்ணே
கண்மணியே அக்கட்புலம்சேர் தேவி
ஆலாத
நூற்கடலை அளித்தருளும் அமிழ்தே
அம்மே
நின் சீர்முழுதும்
அறைதல்யார்க் கெளிதே?
.......
வருகைக்கு நன்றி நண்பர்களே. மீண்டும் அடுத்த சனிக் கிழமைச் சந்திப்போமா.
